De Vlietzone is door de gemeente Leeuwarden deze week opnieuw aangewezen als veiligheidsrisicogebied. Het zorgt voor dubbele gevoelens bij bewoners. ,,De politie moet hier vaker zijn om problemen te voorkómen.’’
In de deuropening van een woning aan de Bote van Bolswertstraat staan drie studenten te roken. Twee van hen wonen pas net in Leeuwarden. Dat ze in een buurt zijn beland waar volgens de gemeente veel sprake is van geweldsincidenten en wapenbezit? Ze halen hun schouders op. Dat valt toch wel mee?
Dan komt een huisgenoot de tuin inlopen. Hij kent de buurt al langer. Hij wijst naar de rotonde op het Vliet even verderop. ,,Twee leden van onze studentenvereniging zijn daar overvallen. Een met een mes en een geloof ik zelfs met een revolver. Het Vliet is niet oké. In het donker fiets ik daar nooit meer.’’ Hij wil niet met zijn naam in de krant.
De binnenstad en de Vlietzone zijn door burgemeester Sybrand Buma deze week net als vorig jaar aangewezen als veiligheidsrisicogebied. Om wapenbezit en geweldsdelicten tegen te gaan heeft de politie in zo’n gebied extra bevoegdheden, zoals de mogelijkheid tot preventief fouilleren.
De Vlietzone betreft een uitgestrekt gebied en loopt van De Centrale in het oosten naar het stadscentrum in het westen. Aan de noordkant wordt de zone begrensd door het Cambuurplein, in het zuiden door de Spoorstraat.
Centraal ligt het Vliet zelf, de straat die eind jaren 60 ontstond na demping van de gelijknamige vaart. Toen was het Vliet een plek met veelal aan scheepvaart gerelateerde nijverheid. Zestig jaar later tekenen coffeeshops en snackbars het straatbeeld.
Te midden van dat alles genieten vrienden Jan Bosma (61) en Richard Visser (65) met een pilsje van de voorjaarszon. Ze wonen allebei aan het Vliet. Bosma: ,,Ik woon hier al mijn hele leven. Ik kan me zelfs het water nog voor de geest halen. De plek is hetzelfde, alleen is eigenlijk alles anders geworden.’’
Met anders bedoelt Bosma niet beter. Hij en Visser kijken uit op een zwartgeblakerde voorgevel, restant van de augustus vorig jaar afgebrande pizzeria SuperMario. Visser: ,,De boel zou zijn aangestoken na een ruzie over een bestelling. Dat zegt alles over het volk dat hier rondloopt.’’
Durven de twee hier ’s avonds nog over straat? Visser schudt resoluut zijn hoofd. ,,Ik ben niet bang aangelegd, maar je moet de ellende niet opzoeken.’’ Bosma: ,,Alleen van mijn huis naar de kroeg ernaast, verder moet je hier ’s nachts niet willen zijn.’’
Dat de buurt door de gemeente opnieuw is aangewezen als veiligheidsrisicogebied, vinden de twee logisch. Bosma: ,,We hadden het er vanmiddag samen al over. Het is een prima zaak dat de politie hier meer mag dan op andere plekken. Alleen merken we daar niet veel van.’’
Visser: ,,Een tijd geleden stond een groep jongeren een bushokje te slopen. Ik heb toen de politie gebeld, maar die had geen tijd. Ze kwamen pas toen het hele hokje al gesloopt was. Nu denk ik: waarom zou ik ze de volgende keer nog bellen?’’
Bosma: ,,Als de gemeente de buurt wil helpen, dan moeten ze ervoor zorgen dat de politie hier vaker is om problemen te voorkómen. Niet pas als de ellende er al is.’’
Wat zou er moeten veranderen om ervoor te zorgen dat Bosma en Visser ’s avonds weer over straat durven op het Vliet? Visser wijst naar de zijstraatjes in de richting van De Centrale. ,,Er wonen zoveel mensen met allemaal problemen in die straten. Die blijven naar het Vliet komen, dus de problemen hier los je niet zomaar op, helaas.’’
<LC.06.03.2025>
